Ik werk op de eerste verdieping. Ik liep een keer door de hal beneden en hoorde uit het trappenhuis vanaf de eerste verdieping een van mijn patiënten schreeuwen. Toevallig liep Karla ook in de hal en ze zei tegen me dat ze iedere keer als ze hem hoort schreeuwen bang wordt en het kantoortje wil invluchten. Ik zei: “Maar je werkt toch beneden?”. Ze zei dat ze een keer door die patiënt verwurgd is. Hij liep toen ook zo te schreeuwen en ze had vriendelijk aan hem gevraagd wat er aan de hand was en of ze iets voor hem kon doen.
Ik had het verhaal eerder gehoord, dat een collega hier bijna dood was gegaan door verwurging en net op tijd door haar collega’s ontzet kon geworden. Het was een jaar voordat ik hier kwam werken gebeurd. Ik wist alleen niet dat het Karla was. Ik vind het heel erg voor haar dat ze elke keer angstig wordt en herbelevingen krijgt als ze hem hoort. Ik ken deze patiënt en weet dat hij om de dag wel een keer schreeuwt. Ik vind het eigenlijk schandalig dat Karla dit telkens moet ondergaan.
